Człowiek XXI wieku wciąż poszukuje nowych bodźców. Adrenalina, dziwne substancje chemiczne, żądze ekstatycznych przeżyć. Ale czy zamiast szukać na zewnątrz nie warto spojrzeć w głąb siebie?
Pasje są z nami od zawsze. Dlaczego interesuje nas właśnie to, a nie coś innego? Nie znamy odpowiedzi, tak po prostu jest. Jednych fascynuje opowiadanie historii, szachy, a innych jeździectwo czy zbieranie znaczków. Robert Byrne powiedział niegdyś, że miarą człowieka jest bardziej jego hobby niż zawód. Dlaczego? Dlatego, że nasze hobby wynika z głębi nas samych. Do hobby nikt nie może nas zmusić. A jeżeli nawet spróbowali tego nasi rodzice, to w chwili gdy staliśmy się dorośli, rzuciliśmy to niby-hobby w diabły. Z dużą satysfakcją.
Dlaczego pasja jest w naszym życiu tak istotna? Po pierwsze dlatego, że nadaje mu smak. Po prostu –wzbogaca nas. W naturalny sposób prowokuje do rozwoju, pobudza naszą ciekawość, skłania do konfrontacji ze światem zewnętrznym. Po drugie, dzięki pasji możemy odróżnić się od innych. W tłumie szarych ludzi, zmęczonych i niezadowolonych z siebie, zapaleńca można dostrzec gołym okiem. Po trzecie zaś, liczy się to co powiedział niegdyś Konfucjusz – wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować nawet przez jeden dzień w swoim życiu.
Im dłużej dbamy o naszą pasję, tym staje się ona dla nas ważniejsza. Krótkotrwałe mody, gadżeciarstwo, próby zaimponowania innym – to przemija. Co pozostaje? Tylko to, co nas wzmacnia. To, co nas buduje, odpowiada na nasze wewnętrzne potrzeby. Potrafią być to małe rzeczy. Niektórzy lubią pielęgnować rośliny. Inni połykają książkę za książką. Ktoś przepada za bieganiem, a inny za gotowaniem. A jednak przerażająco często odcinamy się od naszej pasji. Wybieramy „karierę”, która jest od niej jak najdalsza. To fatalne. Czy może być gorzej? Tak, bo możemy tego samego zażądać od naszych dzieci.
To najgorsza możliwa droga. Źle wybrana droga edukacji potrafi zniszczyć pasję, zamiast ją wzmacniać. Mark Twain powiedział niegdyś, że nigdy nie pozwolił szkole stanąć na drodze własnej edukacji. Ale czy cała młodzież jest tak silna i wytrwała jak ten amerykański pisarz? Czy nie lepiej wesprzeć nasze dzieci? Czy nie lepiej pomóc im na to by dzięki próbom i błędom odkryli swoje pasje? Trzeba dać im czas na refleksję i narzędzia do poszukiwań.
Nie wiemy jak będzie wyglądać przyszłość. Ale na pewno ludzie z pasją poradzą sobie lepiej niż ci, w których ją zdławiono.
Robert, kolejny bezcenny artykuł. Kolejny aktualny dla ludzi w każdym wieku, na każdym etapie życia. Lektura obowiązkowa dla zawodowo stojących w miejscu czy szukających własnej specjalizacji. Odpowiada również na fundamentalne pytanie; mieć czy być.